O ubezwłasnowolnieniu z Rzecznikiem Praw Dziecka

15 Zobacz galerię

Rzecznik Praw Dziecka 8 grudnia odwiedził świdnicki Ośrodek Rehabilitacyjno, Edukacjno-Wychowawczy, by odpowiedzieć na pytania rodziców, które dotyczyły przede wszystkim zagadnień związanych z ubezwłasnowolnieniem.

Sprawa podejmowania decyzji za osobę dorosłą choć upośledzoną w stopniu znacznym przysparza rodzicom bądź opiekunom wiele problemów. Pojawiają się one zazwyczaj w sytuacji gdy takiej osobie potrzebna jest pomoc medyczna. Na wszystkie procedury, nawet te najbardziej błahe jak choćby pobieranie krwi lub badania w świetle prawa dorosły człowiek musi wyrazić zgodę. A o tą zazwyczaj jest bardzo trudno gdy mamy do czynienia m.in. z bardzo głębokim upośledzeniem umysłowym, porażeniem czterokończynowym. Wtedy też pojawiają się problemy nie do przeskoczenia a często liczy się czas decyzji bo zagrożone może być zdrowie oraz życie. Jedynym wyjściem w takie sytuacji staje się natychmiastowa rozprawa w dyżurującym 24 godziny na dobę Sądzie Rodzinnym lub też wspomniane wyżej ubezwłasnowolnienie całkowite. Te jednak jest bardzo dyskusyjne wśród rodziców.

 - Co prawda jestem rzecznikiem dzieci a za takie uważa się osoby do 18 r.ż. i nie do mnie powinno skierowane być w zasadzie to pytanie, ponieważ za dzieci i tak odpowiadają rodzice. Rozumiem jednak Państwa problemy, mam świadomość, że polskie ustawodawstwo kuleje bardzo w tej kwestii i jest jeszcze wiele do zrobienia. W tej chwili pracujemy w grupie roboczej nad projektem zmian, które dotyczyć będą objęcie dzieci od narodzin szczelnym systemem medycznym tak, aby nie dochodziło do przypadków takich jak głodzenie dzieci, nie chodzenie z nimi do lekarza i na szczepienia. Jeśli zaś chodzi o problemy Waszej społeczności. Zasygnalizuje je oczywiście Rzecznikowi Praw Obywatelskich bo takich rodzin jest w całej Polsce pewnie bardzo dużo. Nie może być tak, że odmawiają pomocy takiemu dziecku ze względu na strach lub brak procedur medycznych - mówił podczas spotkania Michalak.

- Wiemy, że w świetle prawa za dziecko uważa się osobę do lat osiemnastu. Często przez te luki w prawie stajemy przed dramatem w chwili, gdy nasz podopieczny potrzebuje natychmiastowej pomocy medczynej. Ktoś w końcu musi dostrzec nasze problemy - dodała jedna z matek przybyłych na spotkanie.

***

Za wikipedią:

Ubezwłasnowolnienie całkowite: Osoba, która ukończyła lat 13, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności alkoholizmu lubnarkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem. Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską.

Ubezwłasnowolnienie częściowe: Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności alkoholizmu lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę.

bj