ZACZYTANI... Dzieci księży. Nasza wspólna tajemnica

Badania wskazują, że 63% Polaków nie czyta książek. Bądź kimś wyjątkowym, dołącz do tych, którzy czytają! Sięgnij po książkę rekomendowaną przez ząbkowickie koło Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Dzisiaj lekturę poleca Katarzyna Dominikowska.

  Marta Abramowicz, Dzieci księży. Nasza wspólna tajemnica, Krytyka Polityczna 2018

Marta Abramowicz, autorka bestsellera „Zakonnice odchodzą po cichu”, powraca z nowym reportażem. Książka „Dzieci księży. Nasza wspólna tajemnica” budzi wiele emocji, bo przełamuje kolejne tabu.Niestety, tak jak w przypadku poprzedniej książki, chętnych do dzielenia się swoją historią było niewielu. Po dwóch latach poszukiwań Abramowicz dotarła zaledwie do kilku dzieci księży oraz ich matek, które zgodziły się przedstawić swoje opowieści. Co charakterystyczne, żaden ksiądz będący ojcem nie przedstawił sprawy ze swojego punktu widzenia.

Książkę można podzielić na dwie części. Pierwsza to zbiór smutnych opowieści o samotnych matkach, o dzieciach rosnących bez ojców, o księżach wyrzekających się potomków albo rozdartych między miłością rodzicielską a służbą dla Kościoła. O trudach codziennego życia, ostracyzmie, napiętnowaniu, ale i wielkiej miłości, namiętności. Jedna z historii, o księdzu mającym w ukryciu kobietę i dziecko, jednocześnie czującym autentyczne powołanie do pracy duszpasterskiej, rodzi pytanie: czy posiadanie rodziny tak bardzo przeszkadza w posłudze duszpasterskiej? Czy rzeczywiście celibat jest koniecznym warunkiem bycia kapłanem? Przecież nie jest tak ani w prawosławiu, ani w Kościele greckokatolickim, ani w Kościołach protestanckich. Doskonałym kontrapunktem do historii rodzin księży katolickich jest historia księdza ewangelickiego Jana Ostryka. Dla niego Biblia jest jednoznaczna: „Święty Paweł mówił, że biskup ma być mężem jednej żony. Celibat jest kościelny, nie biblijny. Tak jak został decyzją papieża wprowadzony, tak może zostać zniesiony. Zmuszanie kogoś do życia w celibacie jest wbrew naturze. Dwie dorosłe osoby, które się kochają, nie robią nikomu krzywdy. Gdyby nasze potrzeby były złe, to byśmy ich nie mieli, bo Bóg by nas nie namawiał do złego. Kościół ma prawo nakładać celibat, tylko co potem z faktem, że tego zobowiązania nie da się dotrzymać?”.

Druga połowa jest bardziej eseistyczno-publicystyczna. W rozmowach z trojgiem badaczy – profesorami filozofii, historii i teologii, autorka przybliża nam temat celibatu w kontekście historyczno-społecznym, „zrośnięcia” katolicyzmu z polskością i zmowy milczenia. Opisuje badania dotyczące stosunku młodych Polek i Polaków do nakazu wstrzymywania się od pożycia seksualnego księży oraz jawnego mówienia o dzieciach ze związków kobiet z księżmi. Początkowo uważałam, że ta część powinna być zupełnie osobną publikacją. Jednak zapoznanie się z nią pozwala spojrzeć na wcześniej opisane historie z szerszej perspektywy.

W części tej poznajemy również historię Uty Heinemann (najciekawszą według mnie): prekursorskiej teolożki próbującej przeprowadzić rewolucję w kościele rzymskokatolickim. Uta Heinemann jest córką byłego prezydenta RFN. Dla męża, porzuciła protestantyzm i przeszła na katolicyzm. Uta latami studiowała na kilku uniwersytetach, zna 12 języków, bada dzieła ojców Kościoła, oryginały Biblii. Jako osoba mądra, uparta i dociekliwa, a do tego kobieta, Uta wchodzi w konflikt z dominikanami, zadziera z kardynałem Ratzingerem, a nawet publicznie krytykuje Jana Pawła II. W konsekwencji traci swoją katedrę. Wiedza zdobywana latami doprowadza do tego, że Uta, choć nadal wierząca, bardzo rozczarowuje się Kościołem, jako instytucją i nie waha się go krytykować. Dochodzi do wniosku, że "(Jezus) był pierwszym i na wiele wieków ostatnim przyjacielem kobiet w Kościele".

Zresztą stosunek Kościoła do kobiet pięknie ilustrują „Kartki z kalendarza” w formie krótkich cytatów z pism świętych ojców Kościoła, teologów oraz papieży, jakimi autorka przeplata poszczególne rozdziały książki.

„Dzieci księży. Nasza wspólna tajemnica” polecam wszystkim tym, którzy kiedykolwiek zadali sobie pytanie „Dlaczego nie mówimy głośno, że księża mają rodziny?”,„Dlaczego księży oczyszcza się z grzechów występku i ucisza całą sprawę, a kobiety są osądzane i stygmatyzowane?” i " Dlaczego księża zmuszani są do celibatu?".  W tej książce odnajdziecie odpowiedź. 

Katarzyna Dominikowska

Książka jest dostępna w Bibliotece Pedagogicznej i Bibliotece Publicznej w Ząbkowicach Śl., szukaj jej także w swojej bibliotece. 

Rekomendacji następnej książki szukajcie na Doba.pl za dwa tygodnie!