Związek z narcyzem – być z kimś, kto kocha tylko siebie

Każdy z nas spotkał się z określeniem narcyz. Z mitologii znamy genezę tego określenia. Był to młody mężczyzna, który nieszczęśliwie zakochał się we własnym odbiciu. Dzisiaj również możemy spotkać osoby zakochane w sobie samych, lecz jak stworzyć z nimi związek?

W dzisiejszych czasach określenia narcyzm używamy wobec osób, które są skupione na sobie, nieliczące się ze zdaniem innych. Tak jak grecki pierwowzór są zakochane w samych sobie. Według badań każdy z nas posiada niewielką ilość narcyzmu, wszyscy lubimy czuć się w czymś lepsi, być skupieni na własnej osobie. Także podczas okresu dojrzewania uważamy, że nasze potrzeby są najważniejsze i jesteśmy bardziej egocentryczni. Jednak jest to całkowicie normalne zjawisko. Minimalny narcyzm jest wskazany, ponieważ wtedy nie zwracalibyśmy zupełnie uwagi na własne potrzeby, w wyniku czego moglibyśmy nie odczuwać pełnej satysfakcji z własnego życia.

Kiedy więc można mówić o osobowości narcystycznej?

Ludzie z taką osobowością mają zawyżoną samoocenę, uważają się za ważniejszych od innych. Posiadają także silną potrzebę podziwu i uwielbienia, lubią także przyciągać uwagę. Wychodzą z założenia, że to inni powinni zaspokajać ich potrzeby i natychmiast je spełniać, lecz oni sami nie muszą odwdzięczać się tym samym. Często pod maską dużej pewności siebie kryje się niska samoocena. Osobowość narcystyczną można poznać po takich cechach jak:

• Ma on utrwalony wzorzec poczucia własnej wielkości, który można zauważyć w fantazjach o własnych powodzeniach, mocy, zdolnościach, urodzie,
• Jest on przekonany o własnej unikatowości i lubi otaczać się ludźmi podobnymi do siebie, którzy też mogą być wyjątkowi,
• pragnie on być w centrum uwagi,
• wyolbrzymia swoje zasługi oraz zalety,
• posiada potrzebę uznania oraz podziwu ze strony innych. W momencie, kiedy go niedostaje reaguje agresją, gniewem, obraża się,
• Osobowość ta nie lubi krytyki, jednocześnie będąc bardzo krytyczna wobec innych,
• Oczekuje on wyjątkowego traktowania,
• Bliskich traktuje jako przedłużenie własnej osoby, więc muszą oni dodawać mu wyjątkowości, dorównywać urodą, pozycją, majątkiem,
• Posiada niski poziom empatii. Jego uwaga jest skoncentrowana na własnej osobie w tak dużym stopniu, że trudno mu rozpoznać uczucia u innych, a ich potrzeby są dla niego małoistotne,
•  Często jest wyniosły i arogancki wobec innych,
• Osoba ta może być humorzasta, jego humor zależy od tego czy są zaspokajane jego potrzeby czy nie,
• Potrafi być czarujący, duszą towarzystwa. Jednak jego zachowanie wobec innych służy upewnieniu się o własnej wartości, dlatego może często zmieniać otaczających go ludzi.

Stworzenie związku z narcyzem nie należy do łatwych. Na początku znajomości może być bardzo czarujący, zachowuje się tak by połechtać swoje ego. Jest to wynik braku pewności siebie, która nie została wypracowana w dzieciństwie, powoduje to w dorosłym życiu ciągłą potrzebę dowartościowania. Sam nie jest pewny swojej wartości, więc chce, aby to jego otoczenie utwierdzało go o własnej wyjątkowości. Z powodu jego małej empatii nawet, gdy przez chwilę wykazuje zainteresowanie drugą osobą to po by, później wrócić do tematu, na który on chce rozmawiać. Narcyz jest świadomy jakie zachowania pozwolą mu na przedstawienie siebie w jak najlepszym świetle. Osobowość ta skupia się na sobie, dlatego nie będzie on dobrym wsparciem dla bliskich w trudnych momentach. W momencie, gdy dochodzi do konfliktów, narcyz nie czuje się za nie odpowiedzialny. Uważa, że to inni są winni i to oni powinni przepraszać. Także lubi karać za wyrządzone według niego krzywdy w skutek czego może się obrazić i nie odzywać się do drugiej osoby. Jeśli przeprosi uważa to za wyjątkowy gest. Osobowość narcystyczna uważa siebie za lepszego niż inni, dlatego często może czuć się w obowiązku, aby pouczać, tłumaczyć, poprawiać nawet jeśli partner go o to nie poprosił. Może to wynikać z ciągłej potrzeby poczucia wyższości narcyza, a takie zachowania utwierdzają go w tym. Będąc z narcyzem trzeba pamiętać, że zakochuje się on w wizerunku danej osoby, a nie osobowości. Można zauważyć, że w relacji z takim człowiekiem im więcej druga strona daje, tym mniej otrzymuje. Jeśli chcemy stworzyć związek z osobowością narcystyczną powinniśmy zrozumieć, dlaczego się tak zachowuje. Dzięki temu będziemy mogli zachować zdrowy dystans do zachowań drugiej osoby. Ważne jest, aby druga osoba czuła się przez nas akceptowana, warto mówić jej o tym. Może dzięki temu sama zacznie tolerować swoje słabości, co może owocować polepszeniem relacji. Nie powinniśmy jednak zapominać o sobie samych, ponieważ nie możemy liczyć na zbyt duże wsparcie od osoby narcystycznej, warto znaleźć własne pasje, znajomych. Nie powinno się także brać odpowiedzialności za jego zmiany nastrojów. Trzeba mieć na uwadze to, że osobowość narcystyczną trudno zmienić. Terapia może być niezwykle trudna i czasochłonna, ponieważ osoba taka jest przekonana o swojej nieomylności i wspaniałości w życiu codziennym, więc nie będzie uważać, że potrzebuje tego typu pomocy. Będąc z narcyzem przede wszystkim powinniśmy zastanowić się jak czujemy się w tej relacji i czy możemy z niej odczuwać satysfakcję i szczęście.

Artykuł powstał we współpracy z psychoterapeutami z Poradni Psychologicznej Empatio Magdaleny Senderowskiej: http://psycholog-ms.pl/specjalizacje/psychoterapeuta/